پروتز دوندگان از جنس فیبرهای کربنی ساخته می‌شوند. در حین دویدن با این نوع پروتزها، وزن بدن و نیز نیروی فرودی ناشی از وزن، می‌تواند این نوع پروتز را فشرده نماید. این تغییر شکل الاستیک پروتز و نیز بازگشت آن به شکل اولیه در مرحله انتهایی فاز استانس، که پا در حال بلند شدن از زمین است، نیروی زیادی را به فرد استفاده کننده در جهت هل دادن و پرتاب کردن او به سمت جلو و بالا اعمال می‌نماید. این امر در واقع باعث می‌شود که انرژی فرد در حین دویدن به صورت فشردگی پروتز، ذخیره و در حین بازگشت پروتز به شکل اولیه، به فرد بازگردانده می‌شود و در نهایت مانع از هدر دادن انرژی فرد و بروز خستگی زودرس می‌شود.
ویژگی‌های پروتز دوندگان
1. برای فعالیت‌های روزمره مناسب نیست و فقط برای فعالیت‌های ورزشی مناسب و قابل استفاده هستند.
2. ظاهر راه رفتن با آنان مانند “راه رفتن نوک پنجه ها” است.
3. میزان مصرف انرژی و نیز میزان ضربان قلب در حین دویدن با “پروتزهای دوندگان” در مقایسه با پروتزهای معمولی که برای راه رفتن طراحی و ساخته شده‌اند، کمتر است.
4. این پروتز ها به دو شکل ” C “و” J ” انگلیسی طراحی می‌شوند.
انواع پروتز دوندگان
نمونه C شکل
نمونه C شکل آن بیشتر برای جاگینگ و نیز دویدن در مسافت‌های طولانی و سرعت اندک مورد استفاده قرار می‌گیرند. این نوع در ذخیره و بازگرداندن انرژی به استفاده کنندگان کاملا موثر بوده و در نهایت برای دویدن طولانی مدت مفید و موثر عمل می‌کند.
نمونه J شکل
نمونه J شکل آن برای بازگرداندن سریع انرژی به فرد استفاده کننده و نیز برای دویدن در سرعت‌های بالا مناسب و قابل استفاده است. یادگیری دویدن با پروتز J شکل به مراتب از پروتز C شکل مشکل‌تر است و برای استفاده مناسب از آن نیاز به عضلات قوی‌تری است.
